Powered By Blogger

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Who am I?

Ο Vincent είναι ένας επτάχρονος νεαρός ο οποίος ακόμα και σε αυτή τη μικρή (αλλά καθόλου αθώα, όπως πολλοί θα ήθελαν να πιστεύουν) ηλικία, θα ήθελε απο Μalloy να γίνει Price.. Ένας γνωστός για τους ρόλους του σε ταινίες τρόμου ηθοποιός, τους οποίους δε έχει υποδυθεί με χαρακτηριστική αίσθηση του χιούμορ! Έτσι, ο μικρός Vincent (δημιούργημα του Tim Burton που πολλοί θεωρούν φωτογραφία του ιδίου....) φαίνεται να μην συμβιβάζεται με τη δική του ταυτότητα και να ταυτίζεται με αυτήν κάποιου άλλου.. http://www.youtube.com/watch?v=Eb8zw63G9KY Το ερώτημα που όμως τίθεται, είναι πως είναι δυνατόν ένας "πιτσιρικάς" σαν τον Vincent να αρνείται αυτό που είναι.. Πώς δηλαδή αυτό το "παιδί" επιλέγει να γίνει κάποιος άλλος; Και τελικά, ξέρει άραγε ποιος είναι και ποιον ουσιαστικά αναιρεί;

 Αλλάζοντας κανείς ταυτότητα κάνει κάτι παραπάνω απ΄το να αυτοαποκαλείται διαφορετικά. Αναιρεί όσα συνήθιζε να είναι, τους μέχρι πρότινος ρόλους κι ιδιότητές του, γίνεται κάτι καινούργιο και παράλληλα, οι ευθύνες που μέχρι τότε ο ίδιος έφερε επωμίζονται κάπου αλλού.. Αυτό πιστεύω είναι και το κυριότερο χαρακτηριστικό των Ελλήνων της εποχής μας! Σα μικρά παιδιά κι αυτοί, σαν άλλοι Vincent, προτού καν αναρωτηθούν ποιοι οι ίδιοι είναι, επιλέγουν να κρυφτούν πίσω από κάποια πρότυπα - είδωλα - βιτρίνες! Ο σύγχρονος τρόπος ζωής άλλωστε, με τις εκατομμύρια διαφημίσεις του, τα ΜΜΕ καθώς και την αέναη προβολή της γνωστής σε όλους μας showbiz και των υλικών αγαθών που αυτή "απολαμβάνει", όχι μόνο δεν αφήνει περιθώρια αλλά ωθεί τον άνθρωπο να ξεχάσει αυτό που είναι (στην ιδανική περίπτωση της αυτογνωσίας περί της οποίας συνήθως ούτε λόγος...) και να παθιαστεί με αυτό που θα ποθούσε (ή τουλάχιστον αυτό που του επέβαλλαν να ποθεί....) να είναι! Κάποιος με χρήμα, δύναμη και το κυριότερο.. κοινωνική αναγνώριση -ή αλλιώς... επώνυμος!!- (μισό λεπτό, αρκεί κάποιος με χρήμα δηλαδή....) Και όχι κάποιος με πνευματική καλλιέργεια, πολιτική συνείδηση και κριτική σκέψη (τί να την κάνεις άλλωστε την κρίση αν έχεις λεφτα...;)

Σε αυτό που θέλω να καταλήξω είναι πως ο Vincent είναι μόνο επτά χρονών... Και ίσως (για μένα σε καμία περίπτωση...) να δικαιολογείται... Όμως εγώ; Εγώ που είμαι 19 και θέλω να γίνω ένας άλλος; Ένας Τοροσίδης (μιας και για να συνειδητοποιήσει κανείς τη σαπίλα της κοινωνίας μας, αρκεί μια μόνο βόλτα σε ένα κλασσικό - σύγχρονο "καφενείο" όπου το μόνο που θα αντικρίσει είναι αθλητικές εφημερίδες και δελτία του "Πάμε Στοίχημα" σε κάθε τραπεζάκι, ενώ οι μόνες λέξεις που θα ηχούν στ' αυτιά του φεύγοντας θα είναι "άσσο, χι, διπλό"...) μια Αλεξανδράτου (μιας και το γυμνό, ανθρώπινο σώμα δεν μπορεί να εκχυδαϊστεί άλλο!), στην καλύτερη (!!!) ένας Πρετεντέρης! Δικαιολογούμαι άραγε εγώ; Γιατί αν ναι, τότε μπορώ να γίνω κι εγώ ένας από αυτους, αν όχι πραγματικά τότε φανταστικά, όπως κι ο μικρός Vincent.. Και τότε θα πάψω να είμαι εγώ.. Θα είμαι κάποιος που θα βλέπει την κοινωνική αδικία και θα κάνει τα στραβά μάτια. Θα είμαι κάποιος που θα βλέπει το συνάνθρωπό του να πεθαίνει δίπλα του και θα αδιαφορεί. Θα είμαι κάποιος που θα πνίγεται όσο μπορεί περισσότερο μέρα με τη μέρα στο αλκοόλ και τις ουσίες μήπως κι έτσι καταφέρει να ξεφύγει από τον ίδιο του τον εαυτό.. Και δε θα είμαι τίποτα από αυτούς και ταυτόχρονα ίδιος..
Τελικά, who am I?

10 σχόλια:

  1. vincent,η γραφη σου ειναι εξαιρετικη!

    οσον αφορα το ερωτημα που θετεις,η απλοικη απαντηση μου ειναι οτι δε μπορει να επιτευχθει ποτε η αυτογνωσια,παντα ο εαυτος μου θα βρισκει εναν τροπο να με εκπλησσει
    αυτο ομως δε πρεπει να μας πτοει,αντιθετως,οταν το συνειδητοποιησουμε,παυουμε να εχουμε αυταπατες κ προσπαθουμε για το επιτευξιμο
    προσπαθουμε δηλαδη να μαθουμε οσα περισσοτερα μπορουμε,μεσα απο βιβλια,μεσα απο ταινιες ,μεσα απο τη μουσικη κ μεσα απο τη συναναστροφη μας με τον Αλλον,ο οποιος συχνα ειναι ο καθρεπτης μας[ΚΛΙΣΕ ΑΛΛΑ ΑΛΗΘΕΙΑ]

    οσον αφορα τα συγχρονα νεοελληνικα ειδωλα[απο τζουλια μεχρι pretender],δεν το θεωρω κ τοσο κακο να υπαρχουν καποιες στιγμες στις ζωες μας που να φτασουμε ακομα κ στο να τους ζηλεψουμε
    να ζηλεψουμε τη φημη,την εξουσια,την επιρροη που ασκουν
    για αυτο ειναι σημαντικη η αυτογνωσια
    γιατι φτανεις στα αδυτα του εαυτου σου κ αναγνωριζεις με ειλκρινεια ακομα κ τη πιο φτηνη κ ταπεινη πλευρα σου
    κ εκει μετα,διχως αναστολες,αποφασιζεις για το τι πραγματικα εισαι
    κ για το αν η ζηλεια μπορει να υπερισχυσει της απεχθειας σου για αυτα τα greek idols

    k οταν φτασουμε σε αυτο το σημειο,ειμαι βεβαιος οτι κ εσυ κ εγω κ πολλοι αλλοι,κανουμε τη σωστη επιλογη

    γιατι στο βοθρο που συναντουμε,επιλεξαμε να μη πεσουμε ποτε μεσα του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
    Και θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου! Η αυτογνωσία πιστεύω είναι κάτι σαν το "καθ'ομοίωση"..
    Δεν πιστεύω πως έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή μας που λέμε πλέον ξέρω ποιος είμαι! Αλλά (και σε αυτό θα συμφωνήσω τόσο απόλυτα μαζί σου!) μέσα από όλα αυτα που ανέφερες (που είναι Πολυτισμός....) αναπλάθεσαι καθημερινά και διαρκώς μετατρέπεσαι!! Κι είναι αυτά ακριβώς που μας κάνουν καλύτερους.. Το διάβασμα, το θέατρο, η μουσική... Εχοντας έρθει σε επαφή μαζί τους κι έχοντας κάνει βίωμά σου, πλέον μπορείς να αναγνωρίσεις το περιεχόμενο του βόθρου που ανέφερες κι ίσως έτσι κατεφέρεις να καταπολεμήσεις όλα τα ένστικτα φθόνου και ζήλειας που μπορεί να ανπατύξει ο οποιοσδήποτε κατακλύζεται καθημερινά από όλα αυτά τα σκουπίδια που προβάλλονται τόσο σε τηλεοπτικές εκπομπές, όσο και σε ραδιοφωνικές και κάθε μορφής ΜΜΕ..

    Αυτό που διαρκώς αναρωτιέμαι όμως, είναι πως μπορώ ΕΓΩ να ωθήσω προς μια τέτοια κατεύθυνση και το διπλανό μου, ο οποίος στη θέα της Τζούλιας παθαίνει! Τι είναι αυτό που ΕΓΩ μπορώ να κάνω για να αποτρέψω το διπλανό μου από το να πέσει στο βόθρο τους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. φιλε,δυστυχως λιγα πραγματα μπορουμε να κανουμε
    1)συνεχης αυτοκριτικη για να μη τη ψωνισουμε κ αν τη ψωνισουμε,κανεναν δε προκειται να αποτρεψουμε απο το βοθρο διοτι θα χουμε γινει αντιπαθητικοι κ δε θα μας ακουνε
    [δεν το λεω για σενα φυσικα αλλα για μενα που πολλες φορες διαπιστωνω ναρκισσιστικες κ υπερφιαλες τασεις κ προσπαθω τοτε να τις κοψω απτη ριζα τους]

    2)να μιλας
    οσο μπορεις να επικοινωνεις με τον Αλλον κ να του εκφραζεις τις αποψεις σου διχως να προσπαθησεις να του τις επιβαλλεις γιατι ο Αλλος εκει θα αντιδρασει αρνητικα
    Ακομα κ μονο εναν ανθρωπο να πεισεις στη ζωη του να κανει κατι σωστο,ειναιεπιτυχια

    3)να ακους
    τη ξερεις τη φραση"ακομα κ απο τον πιο μ@@ακα μπορει να μαθεις κατι σωστο?"
    πιο μικρος δεν πιστευα σε αυτη τη φραση,αλλα τωρα αρχιζω να πειθομαι για την αληθεια της!

    Νομιζω οτι μονο αυτα μπορουμε να πραξουμε οσοι απο εμας ειναι πιο ευαισθητοποιημενοι απο τους αλλους

    Για την αναπτυξη πολιτικης δρασης,εννοειται οτι πιστευω κ σε αυτην αλλα δε ξερω πως λειτουργουν οι κομματικοι οργανισμοι κ ειναι πολλα που με προβληματιζουν
    Αλλα μονο μεσα εκει μπορεις να επιφερεις μεγαλες αλλαγες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στα τρία πολύ σωστά πράγματα που ανέφερες θα συμφωνήσω. 'Οντως πρέπει τόσο να κάνουμε σκληρότατη αυτοκριτική όσο (κι ακόμα περισσότερο) να ακούμε και να μιλάμε στον και Άλλον τεστάροντας έτσι και τους ίδιους μας τους εαυτούς! Είναι όμως αυτό αρκετό; Εννοώ πως δεν υπάρχει κάτι που μπορεί ο καθένας μας να κάνει ώστε να διαμορφώσει μια παραπάνω συνείδηση (και ταυτίζομαι μαζί σου celin σε αυτό που θεωρείς νίκη, γιατί δεν είναι καθόλου εύκολο να πείσεις κάποιον να κάνει έστω μια φορά κάτι σωστό και μάλιστα ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ!) Όμως δεν πιστεύω πως αν δεν είναι κανείς οργανωμένος δεν μπορεί να κάνει τίποτα παραπάνω! Εγώ στα 18 μου (σχεδόν!!) αποφάσισα να οργανωθώ, όχι επειδή βρήκα τον χώρο με τις τέλειες θεωρητικά αποψάρες αλλά πιστεύοντας πως με αυτόν τον τρόπο θα κάνω εντονότερη την προσωπική μου παρέμβαση! Ισχύει! Όμως πολύ εύκολα, ειδικά στη χώρα μας, κανείς χάνει το στόχο του και ξεφεύγει! Πέφτει σε εσωτερικές διαμάχες της Αριστεράς και αναλώνεται στο ποιος είναι πιο γαμάτος και πιο αγωνισταράς! (Ετοιμάζω και σχετική ανάρτηση..)

    Αλλά πραγματικά πιστεύεις πως μόνο μέσα από εκεί μπορείς να επιφέρει κανείς ουσιαστικές αλλαγές; Αναμένω την απάντηση σου γιατί με προβλημάτισες πολύ η αλήθεια είναι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. VINCENT,σπαω το κεφαλι μου να βρω κατι αλλο να σου απαντησω κ ειναι αρκετα δυσκολο περα απο οσα εγραψα προηγουμενως
    Παρελειψα ισως να πω τη συνδικαλιστικη δραση,στο χωρο της εργασιας μας-εξαρταται βεβαια κ απο τον χωρο-μπορουμε κ να διεκδικησουμε πραγματα κ να προσπαθησουμε για βελτιωση των επικρατουσων συνθηκων
    Αλλα βλεπεις οτι ακομα κ αυτον τον χωρο η Εξουσια καταφερε να τον διαβρωσει,ο σημερινος Ελληνας ακουει για συνδικαλισμο κ αλλαζει πεζοδρομιο,κακως,πολυ κακως

    Δε ξερω αν μπορει να γινει κατι αλλο,ισως να κανω λαθος,μακαρι να κανω λαθος αλλα πως θα μπορεσει ενας κουκος να φερει την Ανοιξη?
    [μονο αν ειναι ο v στο v for vendetta!!]

    Mεσα απο το ανταρτικο πολης?δε νομιζω οτι με 10 μολοτωφ κ με το να γαζωσεις 5 αστυνομικους καταφερνεις να κλονισεις το Συστημα
    Το αντιθετο πετυχαινεις,το ισχυροποιεις
    Θα παραδεχομουν μια τρομοκρατικη οργανωση που θα καταφερνε να τρομοκρατησει προσωπικα τους Υπουργους-Πρωθυπουργους
    Γιατι αυτοι οι ηλιθιοι κ ανικανοι που υπαρχουν εδω μονο βομβες στον συρμο του Ηλεκτρικου ξερουν να βαζουν κ να πυροβολουνε πιτσιρικαδες μπατσους
    Ειναι τοσο ηλιθιοι που δε μπορει παρα να ειναι προβοκατορες η υποκινουμενοι η τελειωμενοι

    Πως λοιπον να επιφερεις αλλαγες απο μονος σου?συμφωνω για αυτο που περιγραφεις οτι συμβαινει στην Αριστερα.Εγω αυτα εβλεπα κ με χαλουσαν[καλα για ΔΑΠ Κ ΠΑΣΠ,ουτε που το συζητω].Ομως πως αλλιως μπορεις να πετυχεις κατι?αν εχεις κατι στο μυαλο σου,μετα χαρας να το συζητησουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. O V είναι απλά αυτό που χρειαζόμαστε! Ειδικά ο άνθρωπος που έγινε όταν ανακάλυψε το λάθος που είχε ο αρχικός του σκοπός κι άφησε την απόφαση σε κάποιον άλλον..
    Δε νομίζω όμως πως η ανατίναξη ενός κτιρίου από μια οργάνωση που δηλώνει τρομοκρατική είναι η λύση! Ο κόσμος μας, πιστεύω, θα άλλαζε αν ένα πλήθος [όπως αυτό που παρουσιάζεται στη ταινία ;)] δίχως μάσκες, κατέβαινε στο δρόμο και γκρέμιζε τη βουλή το ίδιο! Και για να γίνει αυτό χρειάζεται ένας V!
    Ναι ρομαντικό το ξέρω, αλλά πόσο καιρό έχει να μιλήσει κανείς στο λαό με σκοπό όχι να τον κλέψει αλλά να τον εμπνεύσει! Αναζητώ έναν V όχι για να ανατινάξει κάποιο σύβολο της διεφθαρμένης όσο δε πάει άλλο κοινωνίας μας, αλλά για να μιλήσει σε όλους μας με το ίδιο πάθος που αυτός έκανε!
    Να φωνάξει πως μας εκμεταλλέυονται, πως μας πίνουν το αίμα. Να δώσει εναλλακτικές πολιτικές ιδέες και με το ήθος του να εμπνεύσει! Κι αυτός ο V μπορεί να είμαι εγώ celin.. Μπορεί εσύ.. Μπορεί η γυναίκα σου ή το παιδί σου.. Γιατι να περιμένουμε από κάποιον πολιτικό χώρο που ακόμα και να έχει τη διάθεση να παρέμβει πάντα θα τον ακολουθεί η καχυποψία όλων (...) , αντί να χρησιμοποιούμε αυτούς τους χώρους για να ακουστούμε όσο το δυνατόν περισσότερο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δε διαφωνω πουθενα,οποτε,ναι,μεχρι να τον βρουμε,ας το προσπαθησει ο καθενας απο εμας,να γινει ο ιδιος ενας v κ να εμπνευσει
    Οσο δυσκολο κ αν ειναι αυτο,αξιζει η προσπαθεια
    Ρομαντικο η ουτοπικο,ας μη μας ενδιαφερει,ειδαμε κ τα χαλια των Μη-Ρομαντικων που μας οδηγησαν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλησπερίζω και σε καλωσορίζω στη μπλογκόσφαιρα!
    Πολύ γερό το πρώτο σου πάτημα στο χώρο.
    Μια παρατήρηση για τον 7χρονο Vincent: δικαιολογείται να θέλει να γίνει Price (μήπως συμβολίζει κάτι και το συγκεκριμένο όνομα; [= τίμημα]), γιατι δεν είναι ακόμα τίποτε. Δεν έχει προλάβει. Για τους πο "ηλικιωμένους" τα πράγματα αλλάζουν...
    Καθοριστικός παράγοντας η αυτογνωσία. Είναι ένα διαρκές ζητούμενο. Τουλάχιστον για τον άνθρωπο που δεν έχει δεχτεί ν' αλλοτριώσει την ανθρώπινη ιδιότητά του. Γιατί ο άνθρωπος δεν είναι, αλλά συνεχώς γίνεται. Θέλω να πω ότι ο άνθρωπος είναι μια πορεία, μια διαδικασία κίνησης, αλλαγής, διαμόρφωσης. Ένα ταξίδι, για να το πω πιο ποιητικά. Εκείνο που τον καθορίζει είναι η επιλογή του προορισμού του.
    Για το θέμα που συζητάτε με τον celin, δυστυχώς δεν έχω δει την ταινία. Από τα σχόλιά σας όμως καταλαβαίνω ότι ο V λειτουργεί κάποια στιγμή ως ηγέτης. Αν είναι έτσι, προσέξτε μήπως περιμένοντας ή και ψάχνοντας για έναν V, πέφτουμε στην παγίδα ενός μεσσιανισμού, που εύκολα μπορεί να λειτουργήσει ως άλλοθι για τυχόν αδράνειες (είναι προφανές και αυτονόητο ότι δεν αναφέρομαι σε σας τους δύο!!!)
    Σύντομα θα τα ξαναπούμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολυ σωστες οι παρατηρησεις της Υπατιας κ η παγιδα του μεσσιανισμου δυστυχως υπαρκτη!ναι,κατι τετοιο ειναι ο v[απο την ταινια v for vendetta]κ ειναι κριμα που ψαχνουμε για προτυπα στον κινηματογραφο γιατι στη πραγματικη ζωη δεν υπαρχουν ουτε για δειγμα[κ να υπαρχουν,δυστυχως δε προβαλλονται κ δε τους μαθαινουμε]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χαιρετώ κι εσένα Υπατία και χαίρομαι πολύ που σε βλέπω εδώ! Είμαι καινούργιος άλλωστε και χρειάζομαι τα ουσιαστικά, όπως έχω παρατηρήσει τόσο στον celin όσο και στον OB, σχόλιά σου, ώστε αυτός ο χώρος να γίνει χώρος ανταλλαγής απόψεων απ' όπου όλοι θα έχουμε να καρδίσουμε κάτι (σε πνευματικό επίπεδο πάντα μιας και στις μέρες μας λέξεις όπως το "κέρδος", "ώφελος" κτλ μόνο σε μίζες μπορούν να παραπέμψουν!! :P )

    Σίγουρα ο κίνδυνος του μεσσιανισμού είναι υπαρκτός σε μια τέτοια λογική! Προσωπικά στο μυαλό μου αυτός ο "μεσσίας" δεν είναι παρά ένας άλλος Λοίζος ή ένας άλλος Άσιμος.. Άνθρωποι της τέχνης που χρησιμοποιώτας "ψέματα" θα λεν μεγάλες "αλήθειες", καταφέρνοντας έτσι να διαμοορφώσουν συνειδήσεις δημιουργώντας προσωπικότητες κι όχι βραχυπρόθεσμες αλλαγές στάσης, όπως συνήθως γίνεται απ'την παρέμβαση διαφόρων πολιτικών προσόπων, τα οποία με τρικ εντυπώσεων φαίνεται να "πηγαίνουν" την κοινή γνώμη, κάθε φορά, κατα κει που οι ίδιοι επιθυμούν! Σίγουρα, μια σπουδαία πολιτική φυσιογνωμία λείπει από αυτόν τον τόπο, αλλά η ιστορία πολλάκις μας έχει αποδείξει πως όταν ένα άτομο συγκεντρώνει μεγάλο τμήμα της εξουσίας στα χέρια του, δύσκολα μπορεί να τη δαχειριστεί κατά πως θα έπρεπε.. Είμαι βέβαιος πως μες στους αγώνες δημιουργούνται προσωπικότητες που "βγαίνουν μπροστά" και πρωταγωνιστούν, όταν όμως όλοι όσοι είναι από πισω, ξέρουν για τι μάχονται, θεωρώ πως κανείς δε θα μπορέσει να καρπωθεί από τις δικές τους κατακτήσεις, περισσότερο απ'ότι οι ίδιοι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή